Różnica między spawaniem metodą TIG i MIG

Spawanie metodą TIG

Jest to spawanie elektrodą nietopliwą w osłonie gazu obojętnego, które wykorzystuje łuk między elektrodą wolframową a przedmiotem obrabianym do topienia metalu w celu utworzenia spoiny. Elektroda wolframowa nie topi się podczas procesu spawania i działa jedynie jako elektroda. Jednocześnie do dyszy palnika podawany jest gaz argonowy w celu ochrony. Możliwe jest również dodatkowe dodawanie metalu w razie potrzeby.

Ponieważ spawanie łukowe w osłonie gazów obojętnych, które nie topi się, może dobrze kontrolować dopływ ciepła, jest to doskonała metoda łączenia blach i spawania od dołu. Tę metodę można stosować do łączenia niemal wszystkich metali, szczególnie nadaje się do spawania aluminium, magnezu i innych metali, które mogą tworzyć ogniotrwałe tlenki i aktywne metale, takie jak tytan i cyrkon. Jakość spoiny tej metody spawania jest wysoka, ale w porównaniu z innymi metodami spawania łukowego, jej prędkość spawania jest wolniejsza.

OBRAZ_8242

OBRAZ_5654

Spawanie metodą MIG

W tej metodzie spawania jako źródło ciepła wykorzystuje się łuk elektryczny jarzący się pomiędzy ciągle podawanym drutem spawalniczym a przedmiotem spawanym. Do spawania wykorzystywany jest łuk elektryczny w osłonie gazu obojętnego, rozpylany z dyszy palnika spawalniczego.

Gazem osłonowym stosowanym najczęściej przy spawaniu metodą MIG jest argon, hel lub mieszanka tych gazów.

Główną zaletą spawania metodą MIG jest to, że można je łatwo spawać w różnych pozycjach, a także ma zalety szybszej prędkości spawania i wysokiej szybkości osadzania. Spawanie metodą MIG nadaje się do stali nierdzewnej, aluminium, magnezu, miedzi, tytanu, cyrkonu i stopów niklu. Tę metodę spawania można również stosować do spawania punktowego łukiem elektrycznym.

OBRAZ_1687

 


Czas publikacji: 23-07-2021